BAYRAK ŞAİRİMİZ ASYA’YI RAHMETLE YAD EDİYORUZ

Avrasya Bir Vakfı tarafından yaptırılan Bayrak Anıtı önünde düzenlenen törene vatandaşlar ve mülki erkan katıldı.

Hayatı boyunca vatan, millet, milli birlik ve beraberliğin önemini eserlerinde dile getiren ve ismi yazdığı bayrak şiiriyle özdeşleşen Bayrak Şairimiz Arif Nihat Asya 7 Şubat 1904’te Çatalca’da doğmuş, 5 Ocak 1975’te Ankara’da vefat etmişti.

Arif Nihat Asya, İstanbul Üniversitesi Yüksek Öğretmen Okulu Edebiyat Bölümü’nü bitirdi.

Adana, Malatya, Edirne, Tarsus, Ankara ve Kıbrıs’taki liselerde edebiyat öğretmenliği yaptı.

1950-1954 arasında Seyhan (Adana) milletvekili olarak Türkiye Büyük Millet Meclisi’nde bulundu. Milletvekilliğinden sonra tekrar öğrtemenliğe döndü. Ankara Gazi Lisesi’nde edebiyat öğretmeni iken 1962’de emekliye ayrıldı. İstanbul’a döndü.

Yeni İstanbul ve Babıâli’de Sabah gazetelerinde yazılar yazdı. Aruzla başladığı şiirde rubailer, gazeller yazdı. Özellikle rubailere büyük önem verdi. Rubailerden oluşan 5 ayrı kitap yayınladı. Daha sonra hece vezniyle ve serbest vezinli şiirler de yazdı.

Milliyetçi şiirleriyle tanınan ve Adana’nın kurtuluş günü olan 5 Ocak günü yazdığı ünlü “Bayrak” şiirinden dolayı “Bayrak şairi” olarak da anılan Türk şairdir.

Arif Nihat Asya’nın Eserleri

ŞİİR:
*   Heykeltıraş (1924)
*   Yastığımın Rüyası (1930)
*   Ayetler (1936)
*   Bir Bayrak Rüzgar Bekliyor (1946)
*   Kubbe-i Hadrâ (Mevlana üzerine, 1956)
*   Kökler ve Dallar (1964)
*   Emzikler (1964)
*   Dualar ve Aminler (1967)
*   Aynalarda Kalan (1969)
*   Bütün Eserleri (1975-1977)
*   Rubaiyyat-ı Ârif (rubailer, 1956)
*   Kıbrıs Rubaileri (rubailer, 1964, 1967)
*   Nisan (rubailer, 1964)
*   Kova Burcu (rubailer, 1967)
*   Avrupa’dan Rubailer (1969)
*   Şiirler (Ahmet Kabaklı derledi, 1971)
*   Bütün Eserleri (1975-1977, Ötüken Yayınları)
* 
DÜZYAZI:
*   Kanatlar ve Gagalar (1946)
*   Enikli Kapı (1964)

ARİF NİHAT ASYA’NIN “BAYRAK” ŞİİRİ

Ey mavi göklerin beyaz ve kızıl süsü,
Kız kardeşimin gelinliği, şehidimin son örtüsü,
Işık ışık, dalga dalga bayrağım!
Senin destanını okudum, senin destanını yazacağım.

Sana benim gözümle bakmayanın
Mezarını kazacağım.
Seni selâmlamadan uçan kuşun
Yuvasını bozacağım.
Dalgalandığın yerde ne korku, ne keder…
Gölgende bana da, bana da yer ver.
Sabah olmasın, günler doğmasın ne çıkar:
Yurda ay yıldızının ışığı yeter.
Savaş bizi karlı dağlara götürdüğü gün
Kızıllığında ısındık;
Dağlardan çöllere düştüğümüz gün
Gölgene sığındık.
Ey şimdi süzgün, rüzgârlarda dalgalı;
Barışın güvercini, savaşın kartalı
Yüksek yerlerde açan çiçeğim.
Senin altında doğdum.
Senin altında öleceğim.
Tarihim, şerefim, şiirim, her şeyim:
Yer yüzünde yer beğen!
Nereye dikilmek istersen,
Söyle, seni oraya dikeyim!